ေဈးဝယ္ျခင္း အႏုပညာ ၁၀

“ကိုပါေတာရဲ႕ ခုေခတ္က ေစ်းဝယ္ပံုစံေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျပာင္းသြားၿပီဗ်”

“အလကားႏိႈက္ယူလုိ႔ရၿပီဆိုတဲ့ သေဘာလား”
“အလကား ႏိႈက္ရင္ေတာ့ အ႐ိုက္ခံရမွာေပါ့ဗ်။ သည္ေခတ္မွာ အေရာင္း မန္ေနဂ်ာေတြ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေနလို႔ မရေတာ့ဘူးဗ်။ ရြစိရြစိ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ”
“ခါခ်ဥ္ထုပ္ ႏိႈက္မိလို႔လားကြာ”
“ဒါေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဗ်၊ အေရာင္း မန္ေနဂ်ာေတြခဗ်ာ ေစ်းဝယ္သူေတြ လုိခ်င္စိတ္ရွိေအာင္၊ ဝယ္ခ်င္စိတ္ရွိေအာင္ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါႏွစ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနၾကရတာကို ေျပာတာ။ ကၽြမ္းက်င္မႈကို ျမႇင့္ၾကရၿပီး ပါရမီ အထံုေကာင္းေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ၾကရၿပီ။ ႏုိင္ငံတကာ ေစ်းကြက္ ၿပိဳင္ဘက္ေတြကို ယွဥ္ၿပိဳင္ေအာင္  ထိေရာက္တဲ့ အသိပညာေတြ ဆည္းပူးေနၾကရၿပီ။ Skills, Aptitudes and Knowledge ေခၚသဗ်”
“အဲသလို အေရာင္းမန္ေနဂ်ာ တစ္ေယာက္ေလာက္ လုိခ်င္သကြာ။ ကုပ္ေၾကာ ေလွ်ာ့ခိုင္းခ်င္လို႔”
“ကမာၻ႔ကုန္သြယ္စီးပြား ပြင့္လင္းမႈ၊ ပြင့္လန္းမႈေတြလည္း အေရးပါလာၿပီကိုး ကိုပါေတာရဲ႕။ ခုေခတ္မွာက ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မွာ အခ်င္းခ်င္း အမွီအခိုေကာင္းရွိေရးနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ႏြယ္ခ်ိတ္ဆက္မႈ ဆိုတာေတြ အားေကာင္းလာၾကၿပီ။ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ စားသံုးသူမ်ား၊ ေစ်းဝယ္သူမ်ားရဲ႕ အရသာ ဆိုတာေတာင္ ေျပာလာၾကသဗ်”
“ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ေနမွာပါ ေမာင္ရ”
“အဲသလို ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း၊ ကုန္သြယ္ စီးပြားလုပ္ငန္း အခ်င္းခ်င္း အားျပဳရျခင္း သေဘာ၊ အခ်င္းခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ရျခင္း သေဘာေတြ အားေကာင္းလာတာနဲ႔ အမွ် ဝယ္ယူသူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာၾကရတယ္။ Inter- dependency and interconnectims ေခၚၾကသဗ်”

" တကယ္ေတာ့ ေစ်းဝယ္ျခင္းဆိုတာလည္း ယဥ္ေက်းမႈကိုး ကိုပါေတာရဲ႕။ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ သေဘာေတြ ရွိလာၿပီေပါ့ဗ်ာ”
“ဒါေၾကာင့္ေပါ့ကြာ။ ငါက ေဂ်ဒိုးနတ္ကို ဆြမ္းအုပ္ထဲ ထည့္စားတာ” ေစ်းဝယ္ျခင္းဆိုတာ သည္ေခတ္မွာေတာ့ ခက္ခဲ႐ႈတ္ေထြးျခင္း အေပၚမွာ အရသာခံစားႏိုင္မႈ  (appreciation of the Complexities)လုိ႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါၿပီ။ ျပည္တြင္း ထုတ္ကုန္ေတြကိုလည္း ဝယ္ယူ သံုးစြဲၾကရသလို ျပည္ပ ထုတ္ကုန္ေတြကိုလည္း ပစ္ပယ္လုိ႔ မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ျပည္တြင္း မားကက္တင္း ပတ္ဝန္းက်င္ ကလည္း  အားေကာင္း၊ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ မားကတ္တင္းကလည္း အားေကာင္းေပါ့ ခင္ဗ်ာ။
“မင္းေျပာပံုဆို ေစ်းဝယ္သူေတြ ခါးေစာင့္႐ံု ရွိေတာ့တာေပါ့” ေစ်းဝယ္ျခင္းမွာ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းကလည္း ရွိပါဦးမွ။ ဥစၥာဓန ႂကြယ္ဝျခင္းနဲ႔ ေရာင္းေရးဝယ္တာ စြမ္းအား ဆိုတာကလည္း အခ်ိဳးက်ဦးမွကိုး။ အခ်ိဳးက်႐ံု မကပါဘူး။ ႏွစ္ဖက္သြားလုိ ထက္ရွပါဦးမွ။ ပညာရွင္ေတြ ကေတာ့ ဒါကို offluence and commercial dynamism လုိ႔ သံုးၾကတယ္ခင္ဗ်။ ခ်မ္းသာမွ ဝယ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ မ်ားလား။ ေအာင္ေမာင္းတို႔မ်ား ဝယ္ခ်င္တာေတြရွိေပမယ့္ မတက္ႏိုင္လုိ႔ မဝယ္ႏိုင္တာေတြ အပံုပါ။ သံုးစြဲႏုိင္ေသာ ဝင္ေငြ(disposable income) ကလည္း ရွိပါမွခင္ဗ်။
“သံုးစြဲႏုိင္တဲ့ ဝင္ေငြရွိပါမွေပါ့ ေအာင္ေမာင္းရာ။ ငါဆို ဟယ္လီေကာ့ပတာ တစ္စီးဝယ္ၿပီး ခယ္မ သံုးေယာက္နဲ႔ လည္ခ်င္တာ ခုထိ အေကာင္အထည္ မေပၚဘူး”
ကမာၻ႔လူဦးေရ ႀကီးထြားလာတာနဲ႔အမွ် ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ လူငယ္ယဥ္ေက်းမႈ ေတြကလည္း ႀကီးထြားလာေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ ႏိုင္ငံ လူဦးေရရဲ႕ ထက္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ လူငယ္ေတြပါ။ ႀကီးေကာင္ဝင္စေတြေပါ့။ ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး ေစ်းကြက္ လို႔ေတာင္ ဆိုၾကတယ္။ လူငယ္ႀကိဳက္ အမႊမ္းတင္ခံ အရာေတြထဲမွာ နစ္ေကး၊ ကိုကာကိုလာ၊ ဆိုနီေဝါ့စ္မဲန္၊ စီဂါ၊ နီတင္ဒိုနဲ႔ ပေလးစေတရွင္ေတြ ထိပ္က ပါပါတယ္။ ေဒသစြဲႀကီးတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြ၊ ႐ိုးရာ ပစၥည္းေတြ၊ တိုင္းရင္း ပစၥည္းေတြ မ်က္ႏွာငယ္ ေနရသတဲ့။ ျပည္တြင္းျဖစ္ေတြက “ေအာက္” ေနၿပီလို႔ ခံယူၾက။

“ငါျဖင့္ ရယ္ဒီမိတ္ ကန္ေတာ့ပြဲေတြ ထုိးေရာင္းတာ နတ္ကေတာ္ အဘြားႀကီးေတြကပဲ ဝယ္သကြာ”
“ကမာၻ႔လူဦးေရနဲ႔ အတူ ေမြးဖြားလာတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြေပါ့ဗ်ာ။ လူငယ္ေတြ မေျပာနဲ႔ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြ ကလည္း nonnational idendity ျဖစ္ကုန္ၾကသတဲ့ဗ်။ အမ်ိဳးသားေရး ေဝးေဝးေရွာင္ၾကတဲ့”
“ျဖစ္ေလာက္သကြ။ ငါေတာင္ နားေပါက္ေဖာက္ၿပီးေပါ့၊ အ႐ိုးေခါင္းတီရွပ္ပဲ လုိေတာ့တယ္” ေအာင္ေမာင္းတို႔ ဆီမွာလည္း လူႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပုဂၢိဳလ္ေရး အမွတ္ လကၡဏာထက္ ႏိုင္ငံတကာ လကၡဏာေဆာင္တဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြ ႀကိဳက္လာၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရွင္မွ ႀကိဳက္တယ္။ ႏိုင္ငံျခား အစားအစာမွ ႀကိဳက္တယ္။ ႏိုင္ငံျခား အဝတ္အထည္မွ ႀကိဳက္တယ္။ ႏိုင္ငံျခားကားမွ စီးခ်င္တယ္ေပါ့ေနာ့။
“ငါကေတာ့ စက္မႈဇုန္ ဂ်စ္ကားပဲ စီးတယ္။ ဝတ္ေတာ့ ေတာင္ၿမိဳ႕ထည္ ဝတ္တယ္။ စားေတာ့ ေရႊဘိုမေနာဆန္ စားတယ္။ မင္းသမီး ေတာ့ အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီ ႀကိဳက္သကြ”
“ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာေပါ့ဗ်။ ေစ်းဝယ္ျခင္း အႏုပညာ ေထြျပားလာတာနဲ႔အမွ် ကုန္ပစၥည္း နယ္နိမိတ္ေတြ ေဝဝါးသြားသတဲ့။ ႏိုင္ငံတကာ သေဘာေဆာင္တဲ့ ဝယ္ယူစား သံုးမႈေတြ တိုးပြားလာသတဲ့။ embracing global power လို သံုးၾကသဗ်။ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ပါဝါကို လက္ခံ ယံုၾကည္လာၾကတယ္လုိ႔ ေျပာတာ”
“Global power ေတာ့ မေျပာတတ္ေပါင္ကြာ။ Electric power ကေတာ့ မလာတာၾကာေပါ့”
ေစ်းဝယ္ေတြကပဲ စိတ္ဓာတ္အေျခခံ ေျပာင္းလဲလာသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ ခင္ဗ်ာ။ တိုင္းရင္းျဖစ္ ႐ိုးရာပစၥည္းေတြကို ပစ္ပယ္လာၾကတာ မ်ားလာတယ္လုိ႔ သုေတသန ျပဳခ်က္ေတြက ဆိုတယ္။ ဂလိုဘယ္သတ္ကြင္း (global arena)ထဲမွာ ႐ိုးရာနဲ႔ နပမ္းလံုးၾကတာ ႐ိုးရာက ႐ံႈးသတဲ့။

“ဖ်ားရင္ေတာ့ ငန္းေဆးနဲ႔ကြမ္းရည္ မလြတ္ေပါင္ကြာ။ ငါ့မိန္းမက်ေတာ့ ခ်င္းနဲ႔ထန္းလ်က္ကြ”
“အခုက ေဝါဟာရအသစ္ ထြင္ေနၿပီ။ global nationalisation တဲ့ဗ်။ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံပိုင္ ျပဳလုပ္ျခင္းေပါ့ဗ်ာ။ ကမာၻေက်ာ္ ကားေတြ ၾကည့္ေလဗ်ာ။ ဖက္ဆပ္ ေတြ ထူေထာင္ၾကၿပီး တိုယိုတာနဲ႔ ဂ်ီအမ္ကားေတြ ဖက္ဆပ္ လုပ္ေနၾကသဗ်ာ။ ဒိန္းမလားနဲ႔ ခ႐ိုက္စလာ ေပါင္းသဗ်ာ။ ကမာၻေက်ာ္ ေဆးဝါး ကုမၸဏီေတြျဖစ္တဲ့ ဂလက္ဇိုနဲ႔ စမစ္သ္ကလိန္းဘီခ်မ္းတို႔ ေပါင္းသဗ်ာ။ သေဘာက ဝယ္သူေတြ အတြက္ ေရာင္းသူေတြ ဘက္က မဟာမိတ္ဖြဲ႕ၾကတဲ့ သေဘာပဲ။ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ မဟာမိတ္ ျပဳျခင္းေပါ့။ Global allience ေခၚတယ္ ကိုပါေတာရဲ႕”
“ငါနဲ႔ ငါ့ေယာကၡမလည္း ကမာၻလံုးဆုိင္ရာ မဟာမိတ္ ျပဳလုိက္ၾကၿပီ ေအာင္ေမာင္းရ။ ေယာကၡမဆီက ပိုက္ဆံေခ်းခ်င္လို႔” ကမာၻေက်ာ္ ေလေၾကာင္း ကုမၸဏီေတြလည္း ေပါင္းၾကပါၿပီ။ ကမာၻေက်ာ္ ဘဏ္တိုက္ႀကီးေတြကလည္း အခ်င္းခ်င္း ေပါင္းၾကပါၿပီ။ ကမာၻေက်ာ္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ကုမၸဏီေတြ အခ်င္းခ်င္းလည္း ေပါင္းၾကပါၿပီ။ ေပါင္းစည္းျခင္းအားျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဆိုင္တာ၊ ရန္ေစာင္တာ၊ ေစ်းကြက္လုတာ၊ ေစ်းကြက္ မဟာဗ်ဴဟာအရ မလိမ့္တပတ္ လုပ္တာေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားတာ၊ ဝန္ေဆာင္မႈေကာင္း၊ ကုန္ပစၥည္းေကာင္း ေပးႏိုင္ၾကၿပီေပါ့ေနာ့။ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ ေစ်းကြက္ေစ်းခင္းမွာ ယဥ္ေက်းမႈအရ၊ စီးပြားေရးအရ၊ နည္းနာအရ မ်ားမ်ားႀကီး အက်ိဳးရွိလာၾကသတဲ့။
“ငါက ဆန္ျပဳတ္ေရာင္းသကြ။ ငါ့အိမ္ေဘးက ယာဂုေရာင္းသကြ သည္ႏွစ္မ်ိဳးေပါင္းၿပီး ေရာင္းလိုက္ေတာ့ ေခြးစာ ျဖစ္ကေရာကြာ။ ေရာင္းလိုက္ရတာမွ”


ေအာင္ေမာင္း

Ref: http://news.yatanarpon.com.mm/cp/hrjournal/article-9950

Posted in: Buying